قالیباف برای انتخابات مجلس دهم چه می کند
قالیبافیها سودای تصاحب ٣٠ کرسی تهران از پارلمان را دارند
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 92، انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی محل رقابتهای افراد و گروههای مختلف برای تصاحب بیشتر کرسیهای آن شده است. در این میان دولتیها به دلیل اهمیتی که این جایگاه بخصوص در عرصه قانونگذاری دارد فعالیت خود را آغاز کردهاند و کاندیداهای شکست خورده برای بختآزمایی دوباره وارد عرصه خواهند شد. اما از فعالیت خزنده و البته گسترده نزدیکان باقر قالیباف،شهردار تهران حکایت دارد.
تاسیس حزب جدید، رهبری چند تشکل!
پس از اینکه محمدرضا باهنر در مصاحبهای از فعال شدن قالیباف و هوادارانش برای انتخابات آتی مجلس خبر داد، طولی نکشید خبر تاسیس حزب جدید اصولگرا که عملا زیر نظر شهردار تهران شکل گرفته بود، به بیرون درز کرد. مردان سیاسی محمدباقر قالیباف به اذن و اراده او نیت کردهاند تا پیش از انتخابات مجلس دهم حزب تاسیس کنند این خبر را حسن بیادی، عضو سابق شورای شهرتهران و از چهرههای نزدیک به شهردار پایتخت به اعتماد داده بود.
بعد از تأیید و تکذیبها، چندی پیش بالاخره اعلام شد که حزب «آزادگی ایران اسلامی» متعلق به «عیسی کاکوئی»، مشاور شهردار تهران، مجوز گرفته است. این خبر را خود «کاکوئی» با عنوان دبیرکل موقت این حزب به خبرگزاری تسنیم داده است.
او گفته بزودی قرار است پیشکنگره و کنگره حزب هم برگزار شود. تاکنون جزئیات بیشتری منتشر نشده است و این در حالی است که شهردار تهران پیشتر گفته بود: «ما حزبی به ثبت نرساندهایم»؛ شاید منظور شهردار تهران این بوده است که او قرار نیست عنوان رسمی دبیرکل را داشته باشد یا در شورای مرکزی آن حضور پیدا کند و بیشتر نقش پدر معنوی یا همان پدرخوانده ادبیات اصولگرایان را داشته باشد.
اما این حزب تنها حزبی نیست که قالیباف رسما در قامت پدری برای آن ظهور کرده است. قالیباف شبیهترین وضعیت را به مصباح یزدی در جبهه اصولگرایی دارد؛ از طرفی دکتر به عنوان دبیرکل یا عضو رسمی یک تشکل یا حزب سیاسی ایفای نقش کرده و از طرفی دیگر علاقه دارد هرچه زودتر در قامت بزرگی برای یک طیف خاص از یک جریان به تصویر کشیده شود.
«جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی» از احزاب سیاسی است که همواره زیر سایه قالیباف بوده؛ این حرف شنوی و هماهنگی تشکیلاتی میان حزب و شهردار تهران چنان زیاد بوده است که برخی وی را متعلق به این حزب میدانند. حسین قربانزاده دبیرکل این جمعیت، در نشست خبری به نزدیکی گفتمان این جمعیت با گفتمان محمدباقر قالیباف اشاره و تصریح کرد: ارتباط ما با آقای قالیباف به لحاظ ساختاری است نه به صورت مستقیم و ایشان نه دبیر کل این جمعیت هستند و نه حتی عضو شورای مرکزی آن و جمعیت ما کاملاً مستقل است اما از لحاظ گفتمانی این مسئله را پنهان نمیکنیم که در حوزه گفتمان با آقای قالیباف هم نظریم. ما جلسات مشورتی را با آقای قالیباف داریم و پس از انتخابات شورای مرکزی جدید نیز جلساتی را با ایشان برگزار کردیم که در آن به یک هم افزایی در رابطه با تبیین موضوع حزب رسیدیم. ما خود را نزدیکترین مجموعه به آقای قالیباف میدانیم.
وی همچنین فعالیتهای این حزب را در این جمله خلاصه کرد:« نگاه ما به انتخابات مجلس نگاه برای تولید قدرت در جهت ترویج آموزههای انقلاب اسلامی است.»
ناامید از صندلی ریاست جمهوری، در سودای کرسیهای مجلس
برای «قالیبافی» که دو بار عزم ریاستجمهوری کرده و ناکام مانده است، جایگاهی والاتر از مجلس نمانده که بتواند در آن رقابت کرده و بار دیگر به بخت آزمایی بپردازد. او تابهحال همه راه را رفته است. از ائتلاف تا تکروی، به جز تحزب. حالا این را هم امتحان میکند تا شاید در انتخابات آتی ذرهای از اقبال عمومی را در خود و یارانش ببیند. محسن رضایی پس از شکستهای پی در پی ترجیح داد به محل کار قبلی خود کوچ کند، اما گویی قالیباف به این زودیها قصد پشیمانی ندارد و به جایگاهی فراتر از شهرداری پایتخت فکر میکند.
قالیبافیها سودای تصاحب ٣٠ کرسی تهران از پارلمان را دارند. شاید از آنجا هم به پاستور برسند. تجربهای که یک بار ائتلاف آبادگران در سال ٨٢ و بعد٨٤ تکرار کردند، چرا سال ٩٤ برای اختلافشان تکرار نشود؟ آن سال، آنها علاوه بر شورا و شهرداری، همه کرسیهای مجلس هفتم را هم از آنِ خود کردند و دو سال بعد هم شهردار وقت تهران را به ریاستجمهوری رساند. راهی دشوار پیش رو.
اگرچه ریاست جمهوری و سازوکار انتخاباتی آن با مجلس شورای اسلامی قابل مقایسه نیست و به هیچ وجه نمیتوان نتیجه یکی را بر دیگری تسری داد، اما در هر صورت مسیر پیش روی قالیباف و یارانش دشوار مینماید. رقیب قالیباف این بار نه اصلاحطلبان که همزادان سیاسی وی هستند. لاریجانی و هوادارانش، احمدینژادیها و اصولگرایان سنتی هیچ کدام نمیخواهند سهم سیاسی شان از صندلیهای مجلس با ورود قالیباف کم شود. بر همین اساس با اعلام موجودیت حزب قالیباف میتوان پیش بینی کرد که صدای ساز مخالفتهای جدیای از سوی عناصر سیاسی این گروهها شنیده خواهد شد. با توجه به فعل و انفعالات فوق باید به انتظار نشست و دید در روزهایی که اصولگرایان با اقسام معادلات برای رسیدن به ائتلاف حداکثری برای رقابت با اصلاح طلبان در انتخابات مجلس مواجهند حزب قالیباف چه مواهب و مصائبی برای آنها خواهد داشت.
باید زمان داد و دید که شهردار تهران میتواند قدرتمند در برابر روحانی اعتدالی بایستد ؟ آنچه بدیهی است مسیر دشوار پیش روی وی برای تصاحب هرچه بیشتر کرسیهای مجلس است!